Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΑ...

Με αφορμή λοιπόν την χθεσινή ημέρα θα ήθελα να γράψω για τον έρωτα !Αλήθεια ποιος μπορεί να απαντήσει τελικά τι είναι ο έρωτας, κανείς δεν ξέρει ο καθένας τον περιγράφει με τον δικό του μοναδικό τρόπο όπως ο ίδιος τον έχει βιώσει...αν τον έχει βιωσει πραγματικα!!!Το μόνο που μπορεί κανείς να επιβεβαιώσει με σιγουριά είναι ότι μπορεί να σε κάνει να χάσεις το μυαλό σου, να ξεχνάς να κάνεις ακόμα και τα βασικά να ξυπνάς και να κοιμάσαι με την σκέψη κάποιου ! Όταν τον βλέπεις να χτυπάει η καρδιά σου τόσο δυνατά που νομίζεις θα σκάσει εκείνη τη στιγμή, να νιώθεις τα πόδια σου να λυγίζουν λίγο κλισέ όλα αυτά αλλά όντως ισχυουν ! Όταν βλέπεις κάποιον και από την πρώτη στιγμή νιώθεις κάτι περίεργο όταν σε κοιτάει και αισθάνεσαι ότι αυτός ο άνθρωπος πρέπει να γίνει δικός μου τότε αρχίζεις και ερωτεύεσαι αλλά στην αρχή το αμφισβητείς και δεν πιστεύεις ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό και αφήνεις έτσι να περνάει ο χρόνος, τα χρόνια... να τον βλέπεις να έχει κάνει σχέση με κάποια αλλά εσύ να θυμάσαι ακόμη την πρώτη στιγμή που τον είδες και να έχεις την αίσθηση οτι κάποια μέρα θα τον ξαναδείς, θα ξαναδείς εκείνο το βλέμμα που σε κομμάτιασε, εκείνο το γλυκό χαμόγελο που δεν είχες ξαναδεί πουθενά αλλού ! Και μετά απο δυο χρόνια ενώ έχει χωρίσει και ενώ κάνεις μια προσπάθεια να τον ξαναδείς να βρείς αυτό που είχες τόσο καιρό στο πίσω μέρος του μυαλού σου χωρίς βέβαια να έχεις μεγάλες προσδοκίες απλά πας για να ξαναδείς αυτό το σπάνιο πλάσμα που σε μάγεψε τότε εκείνη την νησιώτικη νύχτα και ξαφνικά βλέπεις να σου δείχνει ένα μικρό ενδιαφέρον να σου δίνει λίγη σημασία τότε χάνεσαι γιατί συμβαίνει το μοναδικό, το μαγικό που δεν περίμενες και σου μιλάει και σε κοιτάει στα μάτια και πραγματικά παραλύεις εκείνα τα δευτερόλεπτα περνάει όλος ο κόσμος από μπροστά σου και δεν μπορείς ούτε μια λέξη να αρθρώσεις τρέμεις από πάνω μέχρι κάτω επειδή ακριβώς έγινε αυτό το παραπάνω από το προσδοκώμενο σου! Έπειτα όμως όταν συνέρχεσαι από το σόκ και αντικρύζεις την πραγματικότητα νιώθεις τύψεις τα βάζεις με τον εαυτό γιατί ακριβώς δεν αξιοποιήσες αυτήν την ευκαιρία που σου δώθηκε για να μιλήσεις και με το χαρακτήρα και την διάθεση σου να κερδίσεις τον άλλον να σε συμπαθήσει να κερδίσεις το ενδιαφέρον του και να θελήσει να σε ξαναδεί!!Aλλά ποιός θα ήθελε να ξαναδεί ένα ντροπαλό κορίτσι που με το ζόρι έβγαζε μια λέξη? Ποιός όμως ήταν τόσο ευφυής ώστε να διακρίνει πόσα λόγια μπορεί να κρύβουν δυο μάτια που κοιτάζουν χαμηλά ανήμπορα να κοιτάξουν τον άλλον στα μάτια, ποιός μπορεί να διακρίνει πόσα συναισθήματα κρύβονται πίσω από ένα ντροπαλό κορίτσι που λιώνει για αυτόν που έχει απέναντι του και γι' αυτό δεν μπορεί να εκφραστεί? Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει το μεγαλείο μιας ντροπαλής ψυχής κανείς δεν μπαίνει στην διαδικασία να αποκωδικοποιήσει τον άλλον. Όλοι προτιμούν ότι τους δίνεται έτοιμο χωρίς να κουραστούν χωρίς να διεισδήσουν στην ψυχή του άλλου προτιμούν τους έτοιμους και φθηνούς έρωτες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν ερωτευτείς πραγματικά το καταλαβαίνεις γιατί αισθάνεσαι ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα για τον άλλον παρόλο που εκείνος δεν νιώθει το ίδιο για σένα και που δεν το ξέρει κιόλας ! Όταν ερωτεύεσαι πραγματικά έχεις τη δύναμη να αλλάξεις πολλά πράγματα κυρίως στον ίδιο σου τον εαυτό να ωριμάσεις να μετρήσεις τον εαυτό σου να τον αξιολογήσεις καλύτερα και αυτό είναι και το θετικό που αποκομίζεις από μια τέτοια εμπειρία! Όλοι σήμερα παραμερίζουν τον έρωτα για χάρη της δουλειάς της έλλειψης χρόνου και της διασκέδασης με τους φίλους! Οι άνθρωποι σήμερα φοβούνται την δέσμεση και τους φραγμούς. Τι να κάνουμε αυτό προστάζουν οι καιροί που ζούμε σήμερα . Το σημαντικό είναι να μην σταματήσουμε να ονειρευόμαστε και να λέμε οτι νιώθουμε γιατί σήμερα είμαστε αύριο δεν είμαστε και είναι κρίμα να χαθούν λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ, λόγια που ίσως να είχαν τη δύναμη να αλλάξουν τη ζωή κάποιου ! Γι' αυτό λοιπόν να παραμερίσουμε τον εγωισμό και να εκφράζουμε ότι νιώθουμε αυτό έχει ανάγκη η εποχή μας...αληθινούς ανθρώπους...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου